UMRO JEDAN OD NAJUGLEDNIJIH ARHIMANDRITA U SPC: Stalo srce oca Avakuma

U Manastiru Lelić, u istomenom selu kod Valjeva, u kom su moštu vladike Nikolaja Velimirovića, koje je njegovo rodno selo, danas po podne,upokojio se arhimandrit Avakum(Đukanović), u 86-oj godini života, jedan od najuglednijih igumana Srpske pravoslavme crkve.

U Manastir Pustinja, kod Valjeva, došao je 1960. Godine, da bi, godinu dana kasnije, sa arhimandritom Antonijem Đurđevićem otišao u Manastir Tronošu, kod Loznice, zadužbinu Nemanjića iz srednjeg veka, koju su podigli, praktično, iz pepela.U toj bogomolji je službovao sve do 2001. godine, kada ga je, „ po potrebi službe“ tadašnji episkop šabačko-valjevski Lavrentije premestio u Lelić za igumana te bogomolje na čijem je čelu bio do danas, vredno je gradeći, sa bratstvom i verujućim ljudima tog dela Srbije.

-Velika je žalost i tuga nastala kada je naš arhimandit Avakum otišao iz Tronoše, jer ga je narod Jadra bukvalno obožavao i kao ličnost i kao duhovnika- kaže Milorad Čotrić, vernik iz sela Tršića, jedan od „armije“ njegovih višedecenijskih poštovalaca. Imao je osećaj za svakog vernika, za svaku njegovu muku, problem i nevolju, a, isto tako, radovao se svakom našem uspehu.

Arhimandrit Lazar Kršić, duhovnik Manastora Tavna, kod Bijeljine, kaže da je reč o „mučeniku, dobroj duši i monahu starog kova, koji je ostavio iza sebe sjajan pečeta delanja i na „njivi Gospodnjoj“ i među ljudima“.

-Sama je bila volja Božja da dođe u Lelić, kao veliki poštovalacv vladike Nikolaja-kaže protođakon dr Ljubomir Ranković.-Sa njim na čelu, i monaštvom koje ga je verno i marljivo pratilo, doprineo je vaksrsu ove bogomolje u tom „Božjem selu“.Eto.Božjavolja je i bila da se upokoji na Vaskrs, mirno, onako kako je živeo i delao nošen samo pozitivni delima i mislima.