Rovačka republika stav vladajuće elite

ROVAČKA republika jeste deo naše istorije, koji treba posebno ceniti, a pre svega pamtiti. Iza Rovačke republike, ugušene nasiljem, ostala je, ne samo istorijska uspomena, već sećanje koje obavezuje. Sazrelo je vreme da se suočimo sa istorijskim činjenicama, a najsvetliji primeri, u najmračnijim vremenima, jesu ono na čemu počiva naš identitet.

Ovo je na najavljenom skupu "Vek Rovačke republike", koji je, kada je reč o brojnosti prisutnih, doneo pravi fijasko organizatorima, kazao ministar kulture u Vladi Crne Gore Aleksandar Bogdanović na Trgu borca u Kolašinu.

Pročitajte još - Dukljanistika - velika obmana

Istoričar dr Aleksandar Stamatović, redovni profesor Univerziteta u Istočnom Sarajevu, povodom obeležavanja jednog veka od događaja pompezno nazvanog Rovačka republika, rekao je da deo opšteg aspekta i konotacije dukljansko-montenegrinskog režima u Crnoj Gori, koji svoju globalnu politiku državnog i nacionalnog identiteta bazira na antisrpstvu. I čak razvijanju šovinističke ideje o Srbiji, Srbima i ujedinjenju kao nečemu anticrnogorskom, zločinačkom, asimilatorskom i zavereničkom.

- Rovačka republika je bila jedina slobodna teritorija u okupiranoj Crnoj Gori od strane srbijanske žandarmerije i bjelaških anticrnogorskih formacija, potonja adresa ostataka crnogorske države na koju su srbijanski đenerali poslali trupe iz pravca Kolašina, Podgorice, Nikšića - kažu organizatori skupa, dok profesor Stamatović tvrdi da je sa stručno-istorijskog aspekta to, nažalost, posledica grubog falsifikovanja istorijskih činjenica.

Prema rečima dr Stamatovića termin Rovačka republika predstavlja apsolutnu istorijsku antitezu.

- Zbog toga jer je zelenaški pokret bio rojalistički pokret, znači pokret pristalica kralja Nikole, koji se u događajima ujedinjenja poveo za ličnim interesima vaspostave svoje male monarhije, kada već nije mogao postati kralj ujedinjenih Srba i Jugoslovena - objašnjava profesor Stamatović.

- Takođe, poznato je i da niko od zelenaša, pa i onih rovačkih, nije dovodio u pitanje svoj srpski nacionalni identitet, kao ni želju za ujedinjenjem svih Srba i Jugoslovena, ali se samo poveo za ličnim interesima svoga vladara kome se zakleo na vernost.