Duška Markovića briga za EU i NATO brevijare: Pravo svojine svetinja, koje niko, pa ni država, ne sme da ugrožava

Sve svoje ljudske, intelektualne i političke kapacitete upotrebio je predsednik Vlade najmlađe evropske države da dokaže kako manastir Ostrog ne sme da bude uknjižen na Srpsku patrijaršiju, jer tobože to nije ni Hram Svetog Save u Beogradu, koji je upisan na zemljištu u svojini države Srbije.

Osim što je pokušao da smuva, zamagli i izmanipuliše javnost, Marković je uspeo i da - slaže. Jer najpoštovanija pravoslavna svetinja u Crnoj Gori zavedena je u knjigama katastarske opštine Danilovgrad, a kao titular svojine upisana je Mitropolija crnogorsko-primorska.

U crnogorskim zemljišnim knjigama, Srpske patrijaršije - nema. Ima je i te kako u brojnim drugim knjigama - bogoslužbenim, matičnim i istorijskim. Đukanović, Marković, kao i njihova svita i ordija, međutim, takve ne čita.

U njima je i Petar Prvi, i Njegoš, i kralj Nikola, i serdar Janko, ali i istorijski fakt da je crkva u Crnoj Gori starija od države, kao i da hramovi postoje vekovima duže od bilo koje državne ustanove. U njima je potanko objašnjeno i kako se Boka ujedinila sa Kraljevinom SHS, ali i šta je činilo Crnu Goru 1918. godine.

PROČITAJTE JOŠ - "Zašto da manastir Ostrog bude vlasništvo Srpske patrijaršije?! Ne može!": Skandalozna izjava premijera Crne Gore

Beži montenegrinska vlast od ovakvog štiva. Ne hvata se, međutim, ni za EU i NATO brevijare, u kojima su precizno definisani odnosi države i verskih zajednica. U njima piše da je pravo svojine svetinja, koje niko, pa ni država, ne sme da ugrožava, a kamoli otima.

U Crnoj Gori se sve zna i pamti. Ovaj zakon, sve i da stupi na snagu, biće upamćen kao atak države na crkvu, a Marković kao njegov verovatno najgori agitator i - kaštig-premijer.