Podgorica vitla topuzom, gazi srpski narod i crkvu: Šta je pozadina Zakona o slobodi veroispovesti

- Dakle, Zakon je po formi upućen svima, a po suštini je dizajniran isključivo za Srpsku pravoslavnu crkvu u Crnoj Gori. Stoga se i pristupilo i jedinstvenom postupku u ”pravnoj istoriji” po kom se predviđa da je obaveza vlasnika da dokazuje vlasnišvo, a ne onog ko mu to vlasništvo osporava. U ovom slučaju, paradoksalno, vlasništvo Crkve osporava upravo država koja je rođena i opstala u krilu Srpske pravoslavne crkve. Protivno osnovnim civilizacijskim, pravnim načelima stvarnog prava, pa čak i preporukama Venecijanske komisije, Vlada je u Zakonu predvidela skraćeni, upravni postupak brze preknjižbe objekata Srpske pravoslavne crkve, jer vlasnik (SPC) ne može ponuditi dovoljno dobre dokaze vlasništva. Teorijski da, ali praktično ne, jer valjanost dokaza ceni – Vlada! U usmenoj narodnoj tradiciji koja potiče iz vremena turske okupacije živ je iskaz stanja neprava i nepravde – Kadija te tuži, kadija ti sudi. U odnosu ključnih svojstava materijalnog sadržaja, pa i duha ovog i ”turskog vremena”, pravoslavni narod Crne Gore zaista živi u vremenu brutalne okupacije, diktature, gaženja prava na postojanje, kulturni i vjerski identitet, navodi se u saopštenju.

Pročitajte još: "Zašto da manastir Ostrog bude vlasništvo Srpske patrijaršije?! Ne može!": Skandalozna izjava premijera Crne Gore

Matica srpska – Društvo članova u Crnoj Gori i u ovom procesu prepoznaje stalno nastojanje Vlade Crne Gore, „nakon nasilja nad jezikom i istorijskim činjenicama, da napravi što dublji raskid sa srpskom, a šire pravoslavnom tradicijom Crne Gore, i da nam, golim nasiljem, vulgarno, nametne neki mutantski, konvertitski identitetski obrazac“.

- To je, dakle, pozadina ovog predloženog zakona. S druge strane, Zakon ima i još jednu dimenziju. Naime, ne treba zanemariti ni tajkunsku pohlepu vrha režima prema vrednoj imovini Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori. Uostalom, već su se čule najave iz srca režima o ”turističkoj valorizaciji” sakralnih objekata na atraktivnim lokacijama. Zbog svega toga, Matica srpska – društva članova u Crnoj Gori, kao deo one Matice u koju nas je učlanio sam Petar Drugi Petrović Njegoš, njen prvi crnogorski član, pridružuje se ovim putem nebrojenim grčevitim apelima i jetkim vapajima, usrdnim molitvama i pozivima Vladi i poslanicima parlamenta da se ovaj Zakon smesta povuče iz procesa skupštinskog odlučivanja. Intenzitet i karakter reakcija, štaviše duboka i opasna hostilizacija javne sfere koju je proizveo taj quasi-pravni tekst, sami po sebi su argument za njegovo odbacivanje i stvaranje uslova za sastavljanje pravičnijeg pravnog akta. Tekst Zakona koji u svom nazivu sadrži „slobodu veroispovijesti“, kako bi se zabašurilo otimanje crkvene imovine, kao i fingirani dijalog koji mu je navodno prethodio, kako bi se nevešto prikrio društveno opasni recidiv ideološkog jednoumlja, nije u skladu ni sa kanonskim i pravnim poretkom niti sa istorijskim faktima, ni sa crnogorskim čojstvom niti sa deklarativnim evropejstvom predlagača Zakona. Podsjećamo cenjene predlagače na čuvene reči Vikentija Lerintskog, koje važe u celom hrišćanskom svetu, da je istina hrišćanske vere, samim tim i crkve u kojoj se sabiraju vernici, ono što su hrišćani „svagda, svugde i jednodušno verovali“. Ta univerzalno važeća istina hrišćanske jere obavezuje nas da svi budemo učesnici crkveno-narodnog sabora u Nikšiću 21. Decembra, poručuju iz Matice srpske-Društvo članova u Crnoj Gori.