Do zlatne svadbe uz duhovnu snagu: Jubilej prote u penziji Stanka Vasića i supruge LJubinke

POPADIJA Ljubinka i njen suprug, protojerej stavrofor u penziji, Stanko Vasić, bivši paroh gračanički i jarebički i starešina crkve u varošici Draginac, navršili su pet decenija braka. "Zlatnu svadbu" obeležili su skromno, a najviše su se, prirodno je, obradovali čestitkama od svoje dve unuke i sina Spasoja.

Prošlo je i 50 godina od kada je prota rukopoložen u sveštenika SPC, što je, u Sabornoj crkvi u Šapcu učinio tadašnji episkop šabački Jovan (Velimirović), sinovac Svetog vladike Nikolaja. Povodom tog jubileja, uz blagoslov vladike Lavrentija, uz predlog arhijerejskog zamenika prote Mirka Vilotića, sa episkopom šabačkim, inače njegovim zemljakom iz Rađevine, služio je na Mitrovdan u Sabornoj crkvi u Šapcu, gde je sve počelo pre pola veka.

PROČITAJTE JOŠ - Mali Aleksandar (11) nije imao ni svoju pidžamu, a kraj bolničke postelje ni voće, ni slatkiš, ni vodu. A onda su budući prokupački medicinari odlučili to da promene

PROTA i protinica imali su trnovit put, najviše zbog onoga što je dolazilo iz države i iz crkvenih krugova. Nisu poklekli, kažu, zahvaljujući duhovnoj snazi. Zbog toga što im policija, svojevremeno, nije dala pasoš kad je trebalo da vode sina Vasilija na lečenje u inostranstvo, dečak je zapao u velike zdravstvene tegobe kojih se više nije oporavio i posle više godina njegove i njihove muke i borbe je, prerano, umro.

- Bog nas je podario dobrom porodicom, koja nam je davala novu snagu - kaže Ljubinka, rodom iz Mojkovića, koja je završila u to vreme prestižnu ekonomsku školu, spremala se za studije, ali je, iz ljubavi prema Stanku, odlučila da bude popadija, supruga, majka i baka. - Deca su naša radost, ne bavimo se prošlošću, ali se povremeno sećamo i lepih, kao i teških trenutaka, kada su nas jedni ocenjivali kao vlastima neprijateljsku kuću, a drugi da smo, tobože, "ljudi vlasti". A, bili smo i ostali, vazda, Božji i svoji, deca svojih roditelja.

STANKO je, vrlo mlad, kao sveštenik u Gračanici kod Ljubovije, osnovao Hrišćansku bratsku zajednicu, čiji je osnivač između dva rata bio vladika Nikolaj i u njoj je bilo oko 200 uglednih ljudi iz Azbukovice. I tada je govorio da je vladika Nikolaj "sveti Nikolaj", zbog čega se našao na udaru vlasti, ali i dela kolega, potkazivača policiji, koji će, kasnije, da izigravaju "velike Srbe", a njega da označavaju kao navodnog "crvenog popa". Prota je progonjen i zato što su ga seoski prvaci, početkom osamdesetih, prijavili da se bunio protiv 88 ruža za Tita, za navodno psovanje Tita, Jovanke, patrijarha... Uspeo je da raskrinka lažne svedoke, uz pomoć legendarnog lozničkog advokata Saše Šišića.

- Svi oni koji su me optuživali da sam protiv Tita i Jovanke, posle 5. oktobra 2000. godine, postali su "dosovci", naravno, ni to iskreno - seća se prota Stanko.

LjUBINKA i Stanko bili su i ostali skromni ljudi, koji su najviše živeli u Šuricama, kod Draginca, jer su bolje parohije tada bile namenjene "podobnim" i "odabranim". Sećaju se da je, u to doba, Draginac imao dva sveštenika, koliko i grad Loznica, a nije teško pretpostaviti kako su se ti gradski popovi "mastili", a ovi draginački, kao i drugi seoski, "postili i kad post nije".

- Duhovno smo dosta stekli, voleli smo i volimo kulturne sadržaje, da uvek budemo uz ljude našeg kraja, u svakoj njihovoj akciji, radosti i muci, i ne žalimo se - kažu uglas Vasići.

PRIZNANjE VLADIKE LAVRENTIJA

EPISKOP šabački Lavrentije, na Mitrovdan je u Sabornoj crkvi u Šapcu, koja je posvećena apostolima Petru i Pavlu, uručio Veliku arhijerejsku gramatu protojereju stavroforu Stanku Vasiću (na slici), višegodišnjem parohu gračaničkom i draginačkom, nekadašnjem starešini jarebičke crkve i graditelju prve crkve u SPC posvećene ocu Justinu u selu Ribarice, u Jadru. Ovo visoko uzdarje episkop Lavrentije je darovao ocu Stanku za, kako je rekao, "punih pola veka iskrene službe Bogu i svome rodu".

Prota, koji je u tom hramu rukopoložen za sveštenika pre 50 godina, zahvalio se na priznanju i uvažavanju episkopu Lavrentiju, arhijerejskom zameniku proti Mirku Vilotiću, i svim kolegama koji su došli da uveličaju taj njegov veliki jubilej u SPC.

SVESTRANOST

PROTA Stanko Vasić je u Dragincu, pre četvrt veka ustanovio Duhovno likovno saborovanje akademskih slikara iz zemlje i inostranstva, u čast 3.000 seljaka koje su fašisti ubili u ovom kraju, tokom kaznene ekspedicije, u oktobru, 1941 godine. Objavio je nekoliko knjiga na temu stradanja Srba, kao i o Soko-gradu, kod Ljubovije.