Sledeće godine rekonstrukcija: Žutoj pošti u Savskoj ulici vraćaju autentičan izgled

Kako je početkom nedelje naveo glavni gradski urbanista Marko Stojčić, sledeće godine očekuje se dobijanje neophodnih dozvola i početak radova. Prizemni deo rekonstruisane Pošte biće sive boje, a fasada bele sa crvenim dekorativnim elementima. Autor ovog idejnog rešenja je arhitekta Branislav S. Popović. Zgrada će biti iseljena na drugu lokaciju pošto će biti zatvorena tokom radova.

Zgrada Pošte je najpoznatije delo arhitekte Momira Korunovića, koja je građena od 1927. do 1929. godine i pripada srpsko-vizantijskom stilu koji se kod nas javlja nakon oslobođenja Srbije od turske vlasti. U srpskom društvu i među umetnicima javila se potreba za prizivanjem elemenata srednjovekovne srpske kulture koji su bili usaglašeni sa tokovima građanske Evrope.

Delo Momira Korunovića poznato je kao Pošta 2. Obilovala je prozorima, rozetama sa ispupčenim blokovima i konturom stepenastih masa. Korunović je u svom radu koristio kombinaciju modernih materijala tog vremena i elemenata srednjovekovne srpske umetnosti. Pošta 2 smatrana je dobrim primerom umetničkih težnji u domaćoj arhitekturi u prvoj polovini prošlog veka.

Bila je oštećena četrdesetih godina, kada su se u prestonici odigravale velike borbe za oslobođenje Beograda od nacističkih snaga. Posle ratnih zbivanja na ovim prostorima obnova porušene zemlje donela je i nove tendencije u umetnosti. Tako je jedna od najlepših zgrada u Beogradu nakon rekonstrukcije izgubila svoju dekorativnost i lepotu u ogoljenoj formi.

Korunovićev projekat nije bio "podoban" u vreme nove vlasti, pa je tako na konkursu pobedio projekat sa elementima socrealizma. Posle čega je građevina srpsko-vizantijskog stila nakon obnove postala neprepoznatljiva.

Marko Stojčić

U srpsko-vizantijskom stilu obilovale su forme i elementi koji su vukli direktne korene iz naše nacionalne prošlosti, malo toga je preuzimano iz Evrope i zbog toga je obnova Pošte 2 važna za kulturno nasleđe.

BOGATA BIOGRAFIJA

KORUNOVIĆ je završio studije u Beogradu, a potom se usavršavao u Pragu, Rimu i Parizu. Radio je kao inspektor Arhitektonskog odeljenja pri Ministarstvu građevine u Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca. Bio je istaknuti član i starešina beogradskog Sokolskog društva "Matica", pa je uradio i više desetina sokolskih domova u Srbiji. Projektovao je i drveni stadion (Sokolsko sletište) u Beogradu koji je bio na mestu današnjeg Mašinskog fakulteta.