Beogradske priče: Odsustvo gužve nekad i sada

U današnje vreme, kada su ulice opustele zbog pridržavanja pravila za borbu protiv zaraze, možda je interesantno vratiti se u gradske ambijente koji su bili aktuelni pre pola veka ili više.

Tada su gradske ulice bile sa mnogo manje prolaznika, ali uglavnom zbog drugačijih razloga. Beograd je bio manji grad, pa je i saobraćaj bio skromnijeg obima.

Nekoliko fotografija provešće nas kroz grad tokom sedme decenije prošlog veka. Tada je Beograd bio bezmalo upola manji.

Naš grad je predratnom periodu, početkom četrdesetih godina imao oko 400.000 stanovnika. Bio je aktuelan takozvani mehanički priraštaj stanovništva, jer je grad postao važan trgovački i ekonomski centar i postojala je jaka potreba za povećanim brojem radnika.

U posleratnom periodu taj će se trend nastaviti tokom "industrijalizacije". Bio je to proces u kojem su nove vlasti počele da otvaraju brojne fabrike, a ponovo se očitavao jasan nedostatak radne snage. Ili "radničke klase" kako su najviše voleli da je deklarišu socijalistički rukovodioci. Bilo kako bilo, Beograd je brzo "nabubrio" do miliona koliko je imao sedamdesetih godina.

Fotografi koji su beležili kadrove tadašnjeg glavnog grada Jugoslavije nisu imali ovako buran protok stanovnika kako je to danas. Ulice su bile znatno manje opterećene automobilskim saobraćajem, pa su kolapsi nalik ovim, današnjim, spadali u domen naučne fantastike.

Tako je grad polako menjao svoje ambijente koji će kulminaciju svog rasta doživeti poslednjih godina.

Mnogi vremešni Beograđani danas se sa setom sećaju tih vremena. Istina, svako se na isti način seća svojem mladosti, ali bi verovatno bilo interesantno prošetati ulicama ondašnjeg grada, uz atmosferu koja se odavno preselila u prošlost.

UŠĆE I ŠETALIŠTE

Snimak šetališta na ušću Save u Dunav možda ponajviše prikazuje promenu lica ondašnjeg i sadašnjeg grada. Nekada su splavovi bili nezamisliv deo beogradskog ambijenta, a danas predstavljaju jednu od osnovnih kontura sa njegove "lične karte".