62. Sterijino pozorje: Žiri delovao kao Crna ruka

SPARTANSKI pozdrav Pozorju, "Sa štitom, ili na njemu!", upućuje da se sa "nabrijanih" festivala, na kojima je pozorište u dalekom planu, a u prvom su lične sujete i veličine "nedodirljivih", kao i bahatost, da sve od tebe počinje i sa tobom mre, može vratiti samo kao pobednik, ili - kao jedan od pobednika, što je manje od ničega!

Zamislimo hipotetičku situaciju: predsednik Glavnog žirija Sterijinog pozorja (od koga se, poslovično, svim pozorištnicima "tresu gaće"), proglašava pobedu SVIH na 62. Sterijinim (gladijatorskim) igrama. SVI izlaze na scenu, u SVIM kategorijama za nagradu: upravnici pozorišta, reditelji, glumci, scenografi... Pisci! ... Dušan Kovačević, Milena Marković, Milivoje Mlađenović, Stojan Srdić... Čekaju da prime svoju nagradu, svako za sebe! Sa pripadajućim novčanim delom!... A publika, kao u svakoj gladijatorskoj areni, navija da se poštedi život gladijatoru... Ili ono drugo.

Nemamo mi, rođaci, bolje od onoga što je (okarakterisano kao "osrednjost" od strane planetarnog PMM) ponuđeno na 62. Sterijinom pozorju, koje se, napokon, vratilo domaćem piscu. Život oko nas nije osrednji - bili bismo srećni da je tako! Kako pozorište da bude drugačije? Hoće se reći - ogroman je, za neke nadljudski napor da stignu, iako selektovani, do Sterijinog pozorja (kao izgorelo, mučeničko, herojsko Pozorište "Bora Stanković" iz Vranja), a ući u tu selekciju, nedosanjani je san svakog srpskog teatra. I sad, šta?! Šta kažu njihovi osnivači, publika koja ih obožava, pređašnji (takođe kvalitetni) žiriji, koji su im, na mnogim festivalima dali jednoglasne nagrade, sami oni, "popiš..." učesnici...?!

Vrlo je mogućno da je srpsko pozorište na stranputici, što se tiče njegove aktuelnosti, umetničke i tematske i da je debelo u zaostatku za novim teatarskim izrazima, koji traže više poruku, nego radnju prikazanu jezikom psihološkog teatra. Ali, to nije greška 62. Sterijinog pozorja, niti mu se, kao ni anahronom(?) srpskom teatru može pomoći bahatim odbijanjem da se zasluženo nagrade najbolji, u postojećoj selekciji. Široka društvena akcija, koju bi, sa svojim zaista kvalitetnim delom žiri 62. Sterijinog pozorja (Predrag Manojlović, Isidora Žebeljan, Nikita Milivojević, Emina Elor, Aleksandar Popovski) inicirao, bila bi mnogo korisnija, nego ovaj kukavički akt, kada je bilo svima jasno koja je najbolja predstava na ovogodišnjem festivalu domaćeg pisca. Žiri kritičara joj je dao nagradu - "Na Drini ćuprija", Ive Andrića, u adaptaciji i postavci Kokana Mladenovića.

Dakle, zahvaljujući "Crnoj ruci" 62. Sterijinog pozorja, njegovom eminentnom žiriju, koji je jednoglasno (u zaveri) doneo odluku da svi budu nagrađeni, svi su iz ovih smrtonosnih igara tako i izneti - na štitu!