Pesnička antologija: Na jednom mestu 1.151 odabrana pesma savremene srpske poezije

TROJICA pisaca, Miljurko Vukadinović, Vidak M. Maslovarić i Radenko Bjelanović, sačinili su do sada najobimniju antologiju savremene srpske poezije: pod naslovom "Figure u tekstu - gradovi u fokusu" na više od 1.000 strana izabrana je 1.151 pesma od 413 autora rođenih između 1946. i 1996. godine.

I čitaocima i kritičarima ponuđena je, ističu antologičari, poetski raznorodna "nova književna geografija Srbije" sa portretom nekoliko pesničkih generacija u rasponu od pola veka. U izboru se poetički sreću najznačajniji srpski pesnici iz različitih gradova u Srbiji koji su se stihovima javili počev od šezdesetih godina prošlog veka.

Objašnjavajući neobičan naslov antologije priređivači ističu da su spojene dve naizgled nespojive sintagme. Prva, "figure u tekstu" pozajmljena je od mladog autentičnog pesnika Siniše Tucića koji nastavlja neoavangardnu pesničku praksu svog oca Vujice Rešina Tucića, jednog od najizrazitijih iz "tvrdog jezgra" književnog moderniteta. Sintagma, pak, "gradovi u fokusu" ukazuje na veoma razvijen književni i pesnički život u mestima van Beograda. A vrednosne razlike među izabranim pesnicima naznačene su brojem izabranih pesama, od jedne do četiri.

- Sa dve pesme naglašava se pre svega prisustvo na književnoj sceni. Sa tri pesme jasnije se ocrtava profil pesnika. U svakoj generaciji postoje i autori koji su osobenost svog profila poetski ostvarili, što je i vrednovano ukupnom čitalačkom i kritičkom recepcijom ili su vidljivije nagovestili svoju prepoznatljivost i kvalitet pa su uvršteni sa po četiri pesme - kažu priređivači.

U tom jatu osvedočenih pesnika antologičari pominju neke od starijih poeta, kao što su Miroslav Maksimović, Stevan Tontić, Jovan Zivlak, Milosav Tešić, Milan Nenadić, Vladimir Kopicl, Radmila Lazić, kao i Anđelko Anušić, Đorđo Sladoje, Ivan Negrišorac, Nikola Vujčić... pa pesnici srednje generacije Dragan Jovanović Danilov, Vojislav Karanović, Vladimir Jagličić, Enes Halilović, Milena Marković, Ana Ristović. Sa po četiri pesme zastupljeni su i Dejan Aleksić, Blagoje Baković, Laslo Blašković, Nenad Grujičić, Mirko Demić, Slobodan Zubanović, Dragan Lakićević, Mirko Magarašević, Bratislav R. Milanović, Miroslav Cera Mihailović, Duško Novaković, Dragan Hamović...

Među izabranim autorima su i četvorica sa estradne scene, Bora Đorđević, Momčilo Bajagić, Đorđe Balašević i Zoran Dašić. Antologičari nisu zaboravili ni sopstveno stvaralaštvo, pa su iz svog opusa izdvojili po tri pesme.

- Da je reč o klasičnoj antologiji broj autora bi bio krajnje redukovan i sveden na maksimalno četrdesetak pesnika koji imaju punu poetsku ostvarenost i prepoznatljivost na sceni Srbije i šire. Kombinujući antologiju pesnika i antologiju pesama, dobili smo živo sabiralište onog pesničkog iskustva koje se može pratiti u uzajamnosti i prožimanju, sretanju i razlikama. Time se pokazuje kontinuitet poetske scene Srbije kao jedinstven kulturni prostor, u komunikaciji sa onim što se piše u svetu.

Trojica antologičara svoj izbor doživljavaju kao retku pesničku čitanku i jedinstven grupni višegeneracijski portret autora koji su se javili kasnijih šezdesetih, sedamdesetih i devedesetih. Sve to nastajalo je u vremenima dramatičnih zbivanja na prostoru bivše Jugoslavije, u ratnom haosu i stradalništvu, praćeni krizom i raspadom humanističkih vrednosti u svetu, što je i te kako našlo odjeka i u poeziji.

HIPERPRODUKCIJA

KAO najveći problem savremene poezije antologičari ističu kašnjenje ili odsustvo kritike i tumačenja koje bi "profiltriralo" vrednosni poredak i olakšalo percepciju i čitalačku i kritičku. Sa jedne strane hiperprodukcija kojoj pogoduje "izdavačka komotnost" i neprofesionalnost, a sa druge odsustvo kritičkog suda u javnim glasilima, doprinelo je da je savremeno pesništvo dobrim delom "nepročitano".