OD PREKOMERNOG ZNOJENJA NASTAJU BOLNI ČVORIĆI: Kod žena ova upala se češće razvija u pazušnim jamama, a kod muškaraca u anogenitalnom delu
KADA su velike vrućine ili zbog visoke telesne temperature može da se izluči i do litar znoja dnevno.
Foto: Depositphoto
Međutim, kada dođe do problema u radu znojnih žlezda količina znoja koju proizvedu prelazi više litara za 24 sata. Pojačano znojenje javlja se uglavnom ispod pazuha, na dlanovima i tabanima, kao i na licu i iznad gornje usne. S obzirom na to da se znojne žlezde nalaze po celom telu do lučenja znoja može da dođe i oko bradavica, na trbuhu, pupku i u predelu genitalija. Prva mera lečenja je što bolja higijena i odeća i obuća od prirodnih materijala.
Doktor Predrag Majcan, načelnik odeljenja dermatovenerologije Kliničko-bolničkog centra "Zvezdara", kaže da je pojačano znojenje samo jedan od poremećaja u radu ovih žlezda:
- Hidroze predstavljaju oboljenja koja nastaju zbog funkcionalnih ili anatomskih poremećaja znojnih žlezdi. Muškarci se znoje obilnije od žena, a najčešća oboljenja znojnih žlezda su pojačano ili smanjeno znojenje, njegovo zadržavanje, kao i zapaljenska oboljenja znojnih žlezda.
Menja se i boja
U POREMEĆAJE u radu znojnih žlezda ubraja se i pojava prebojenog znoja.
- Kod pojedinih osoba usled veće količine lipofuscina u znoju dolazi do njegove žućkasto-crvenkaste obojenosti - kaže naš sagovornik. - Isto može da se dogodi i zbog nekih mikroorganizama, a obojeni znoj se najčešće javlja na licu ili ispod pazuha.
Pojačano znojenje duž kičme posledica je bolesti i nastaje kao posledica oboljenja ili oštećenja kičmene moždine.
Kod pojedinih osoba, neretko se i pojavljuje jak i neprijatan miris na grudima, genitalijama, licu.
- Do ovog problema sa lučenjem znoja uglavnom dolazi zbog emotivnog i mentalnog stresa - kaže dr Majcan. - Medicinski ovo stanje zovemo apokrina bromhidroza, a najčešće se pojavljuje u pazuhu. Na tim mestima saprofitne bakterije dovode do razgradnje organskih sastojaka znoja i površnih keratinskih masa. Oslobađaju se slobodne masne kiseline i amonijak, koji dovode do neprijatnog mirisa. Usled hemijske reakcije primarni kiseli pH kože, postaje blago alkalan. To može da dovede do gljivične infekcije, ali i do drugih upala.
Ovo stanje mnogi pokušavaju da suzbiju pojačanom upotrebom kozmetike.
- To je pogrešno - kaže dr Majcan. - Svaki poremećaj znojenja zahteva odlazak dermatovenerologu, koji će da propiše odgovarajuću terapiju. Ono što osoba može da učini jeste da pažljivo bira kozmetiku, a najbolja je ona nemasna koja ne zatvara pore, a dezodorans bi trebalo da bude blag, po mogućnosti u stiku.
Dermatolog na osnovu kliničke slike, lokalizacije problema i uzrasta pacijenta propisuje odgovarajuću terapiju. Za lečenje se, prema rečima dr Majcana, koriste preparati aluminijumovih soli, formaldehid, glutaraldehid i drugi. Primenjuje se i jontoforeza, botulinski toksin, a kod nekih hirurška intervencija.
Težim oblikom oboljenja znojnih žlezda smatra se ono koje je uzrokovano bakterijama.
- U ovom slučaju dolazi do problema sa prohodnošću izvodnih kanala apokrinih znojnih žlezda. - Kod žena ova upala se češće razvija u pazušnim jamama, a kod muškaraca u anogenitalnom delu. Na koži se pojavljuju bolni čvorovi, koji se vremenom mogu pretvoriti u apscese, fistule, fibroze i ožiljke. Leči se sistemskom i lokalnom antibiotskom terapijim. Kod pojedinih pacijenata botulinski toksin i terapija laserom mogu da pomognu. Nekada se hirurškim intervencijama odstranjuju sinusni kanali i džepovi. Dobri rezultati se postižu i biološkom terapijom.