OTVOREN PRETKRIVIČNI POSTUPAK ZA SMAKNUĆE ŽEGARCA: Objedinjen spisak 158 ubijenih i nestalih novinara na prostoru bivše Jugoslavije

Čehajić, koji je četvrt veka izveštavao za "Novosti", stradao je 12. oktobra 1991. od granate u Vukovaru, a Žegarac je ubijen u istom gradu, tri dana ranije, na uglu Trpinjske ceste i Hercegovačke ulice.

Njihova imena i dosijei našli su se na objedinjenom spisku ubijenih i nestalih žurnalista iz regiona, za vreme ratnih sukoba, koji će uskoro objaviti Udruženje novinara Srbije na svom sajtu. Objedinjeni spisak preuzeće i Udruženje novinara RS, a o tome će se izjasniti i hrvatsko udruženje.

Prema podacima do kojih je UNS do sada došao, a koji su prezentovani na skupu "Tri decenije posle: šta znamo, a šta otkrivamo o nekažnjenim ubistvima novinara 1991. - 1995.", među onima koji su radili za srpske redakcije tokom sukoba na prostoru bivše zajedničke države stradalo je, kidnapovano, nestalo ili izgubilo život pod nerasvetljenim okolnostima 38 kolega, plus još osam koji su izveštavali na albanskom jeziku, a nestali su između 1999. i 2005. U Hrvatskoj je ta brojka 22, i među njima je i Čehajić, koji je upisan i na srpskom i na hrvatskom spisku. U Sloveniji su život izgubila dva novinara, a u Crnoj Gori jedan - direktor i glavni urednik lista "Dan" Duško Jovanović, 2004.

U BiH je stradao 81 medijski radnik, dok Udruženje novinara RS navodi šest imena. Na listi "BH novinara" navedena su imena medijskih radnika i radnica sa cele teritorije BiH, njih 70, plus još 11 članova novinarkih ekipa poreklom van Bosne, nastradalih dok su obavljali zadatke na ratnoj teritoriji.

Kako se navodi u Dosijeu UNS, Čehajić je poginuo od granate kad je izašao iz podruma, u koji su se sklonili on i supruga Nada. Ona je nakon toga nastavila da radi i živi u vukovarskoj bolnici, dok je ekipa "Večernjih novosti" nije prebacila u Beograd. U Dosijeu se navodi da su Čehajićevi izveštaji bili objektivni, nisu bili zapaljivi, oslanjali su se na zvanične izvore i videlo se da ih piše novinar sa lica mesta. U jednom od tekstova koji je radio zajedno sa Žegarcem, do rata dopisnikom iz Sombora, navodi se da je osiječki šef policije Josip Raihl-Kir postigao dogovor sa Srbima iz Borova Sela o uklanjanju barikada u Istočnoj Slavoniji uz garancije da će biti bezbedni do referenduma o budućnosti Jugoslavije. Ovaj policajac ostaće upamćen po spremnosti da pregovara i očisti policiju od ekstremista. Kir je u tekstu saopštio da je potpisao deset rešenja o otkazu policajcima MUP-a Hrvatske u Osijeku.

Oba novinara koja su radila tekst, baš kao i Raihl-Kir, nedugo zatim će stradati. Prvi je usmrćen Kir, kog je 1. jula ubio aktivista HDZ. Zatim je 9. oktobra ubijen Žegarac, a onda od granate gine i Čehajić.

Žegarca je verovatno snajperski metak podogio u vratnu arteriju, izašavši iznad bubrega. Na mestu je ostao mrtav, a istine i ubice s imenom i likom gotovo 32 godine nema. Od prošle godine u Tužilaštvu za ratne zločine postoji predmet KTP-902/22, koji se nalazi u predistražnom postupku.

Ni Čehajićevo ime, baš kao ni ime Sima Kljajića, novinara "Ličkih novina" ubijenog, pa spaljenog u Gospiću, 1991. godine, ne nalazi se na spomen ploči na ulazu u Dom novinara u Zagrebu.

oktobra izašao po hleb i novine i nije se vratio. U to vreme, iako u penziji, bio je dopisnik riječkog "Novog lista". U Hrvatskoj postoji sudska presuda, pravnosnažna od 2004. godine, u kojoj se Kljajić nalazi prvi na spisku ubijenih u Gospiću. Apsurd je da se, uprkos tome, do danas zvanično vodi kao nestao. Nikada nisu uzeti DNK uzorci porodice da bi se potvrdilo da li su ostaci, sačuvani u mrtvačnici pod šifrom US-3, zaista njegovi.

Pomaka nema ni u pronalaženju krivaca za ubistvo Viktora Vladimiroviča Nogina i Genadija Demjanoviča Kurinoja, dopisnika i snimatelja Sveruske državne televizije iz Beograda, koji su nestali 1. septembra 1991. između Kostajnice i Petrinje. Niko nije odgovarao ni za ubistva Gorana Pećinovića i Saše Kolevskog na Ozrenu, kao ni za ubistvo još dva novinara - kod Rogatice i kod Grbavice. Svi oni bili su u vozilima sa vidnim oznakama "pres".