PROBLEMI OKIDAČ ZA LEKOVE I SUICID: Među 10 zemalja sa najvećim brojem samoubistava u odnosu na broj stanovnika
PREMA podacima Svetske zdravstvene organizacije Crna Gora spada u deset zemalja sa najvećim brojem samoubistava u odnosu na broj stanovnika, što znači da se na sto hiljada stanovnika desi oko 15 samoubistava, što je znatno više iznad evropskog proseka.
Foto RTV Budva
Za samo osam meseci tekuće godine, prema podacima kojima raspolaže Uprava policije, sebi su život oduzele 63 osobe iz Crne Gore. Stručnjaci to objašnjavaju sve većim brojem obolelih od depresije, a tome svedoči i podatak da državne apoteke godišnje izdaju oko 300.000 kutija lekova za smirenje i antidepresiva.
Uprava policije registrovala je od početka godine do 1. septembra 63 samoubistva, a kako navode, u odnosu na broj stanovnika, najveća stopa samoubistava registrovana je u Pljevljima i Budvi. Njihovi podaci pokazuju i da su najčešći načini izvršenja samoubistava vešanje i samoubistvo vatrenim oružjem, pri čemu nije registrovan nijedan atipičan slučaj.
Osim depresije, kao razlog zbog kojeg se osoba najčešće odluči da digne ruku na sebe, psiholog i geštalt psihoterapeutkinja Anđela Šćekić Todorović navodi i psihotični poremećaj, poremećaj ličnosti, razne traume, siromaštvo, nagomilan stres, emotivne krize, ali i problem zavisnosti od alkohola, psihoaktivnih supstanci i kockanja.
Lane 91 samoubistvo
U TOKU prošle godine u Crnoj Gori dogodio se 91 suicid, pokazuju podaci Uprave policije. Podgorica je prednjačila sa 27 samoubistava, sledi Nikšić sa 16, Herceg Novi 12, Bijelo Polje 11 samoubistava. U Baru je 2019. godine devet osoba sebi oduzelo život, u Beranama osam, u Pljevljima pet, a u Budvi troje. Tri godine ranije podaci su ukazali da je izvršeno 140 suicida, što znači da je svakog trećeg dana neko u Crnoj Gori odlučio da sebi oduzme život.
Dobra stvar je što se, kako ističe, za razliku od nekog ranijeg perioda, kada su se problemi češće "gurali pod tepih", zbog straha od osude okoline, ljudi izbegavali odlazak kod psihologa ili psihijatra, sada lakše odluče da rade na svom mentalnom oporavku i zdravlju.
- Čini mi se da svake godine dobijamo slične podatke kada je reč o broju samoubistava, te stičem utisak da se ne preduzimaju neke velike mere u cilju prevencije. Svaki suicid ima iza sebe svoju priču i svoj problem koji je osoba percipirala kao nerešiv, jer nije imala dovoljno unutrašnjeg kapaciteta da se nosi sa istim, a podrška okoline nije bila onolika koliko je njoj bilo potrebno da bi se izborila sa problemom - navodi Šćekić Todorović.
I socio-ekonomske prilike mogu, smatra, biti okidač da neko odluči da sebi oduzme život, ali nisu ključne. Kao problem kriznog perioda navodi i prvi talas pandemije virusa korona, kada je mnogima stopiran posao, samim tim i primanja, pa ko nije imao ušteđevinu, bio je u problemu. Veruje da je bilo mnogo njih kojima je bilo teško da premoste taj period, te da je nekima još uvek teško.
Kriza zbog korone donela je posebne okolnosti - kontrolisano kretanje, zatvorenost, te postoji bojazan da bi to moglo doprineti negativnom trendu rasta kada je reč o broju samoubistava.