Bratunac: Masovno umiru zbog osiromašenog uranijuma

BRATUNAC - Od 1996. do danas u Bratuncu je umrlo blizu 800 Srba koji su se doselili sa područja opštine Hadžići. Najmanje 300 njih je, prema evidencijama koje smo dobijali od zdravstvenih ustanova, crkve i sveštenika, umrlo od raka. Istraživanja su rađena, komisije koje su u sklopu Narodne skupštine RS formirane ustanovile su da je to posledica NATO bombardovanja Hadžića 1994. i 1995, i to bombama sa osiromašenim uranijumom - kaže Vidomir Banduka, predsednik udruženja „Sarajevski Srbi“ sa sedištem u Bratuncu i nekadašnji narodni poslanik u Republici Srpskoj.

- Ove tvrdnje, na kraju krajeva, potvrdile su i misije NATO u Sarajevu. Ja sam gledao te dokumente, u kojima se navodi da je na području Sarajeva, a najviše Hadžića, izbačeno tri tone tzv. uranijumskih metaka. To je metak kalibra 30 milimetara. Dakle po tim dokumentima, nesporno je da je korišćen osiromašeni uranijum, a u tim mecima u raznim ekspertizama pronađeni su i drugi elementi, kao što su nikl i plutonijum - dodaje Banduka.

Stručnjaci ističu da je najveću opasnost po zdravlje ljudi izazivala prašina koja se formira prilikom eksplozije tih avionskih metaka. Doktorka Slavica Jovanović, koja se istraživački bavila ovim problemom, došla je do zaključka da je stopa smrtnosti kod izbegličke populacije znatno veća nego kod domicilnog stanovništva.

- Istraživanje je rađeno u periodu od 1996-2000. Rezultati kod ciljne grupe, stanovnika Hadžića, bili su poražavajući: stopa smrtnosti kod njih bila četiri puta veća nego stopa smrtnosti kod Bratunčana! - dodala je Jovanovićeva.

Danas u Bratuncu živi oko 2.000 ljudi iz Hadžića. Ono što ih izdvaja od ostalih stanovnika ovog grada jeste činjenica da i danas umiru od malignih oboljenja u znatno većem broju od lokalnog stanovništva. Stanovnici Hadžića i danas žive u strahu od posledica bombardovanja po zdravlje. Rešenje agonije i straha sa kojima su suočeni nastavlja se, jer, kako ističu, država ništa ne preduzima.

Problem koji je i danas prisutan ne može biti u potpunosti rešen, jer, kako ističu naši sagovornici, narušeno zdravlje kod ljudi ne može biti povraćeno. Potrebno je mnogo ozbiljnije uhvatiti se ukoštac sa ovim problemom, doneti adekvatnu strategiju i uraditi sistematske preglede rizične grupe stanovništva.