IN MEMORIAM: Aleksandar Popović

Iz Pariza je stigla tužna, ali donekle i očekivana vest. Posle duže bolesti, preminuo je Aleksandar Popović, najugledniji srpski orijentalista s francuskim pasošem i pionir izučavanja posleosmanskog islama na Balkanu. Rođeni Beograđanin, što je po mnogo čemu, a ponajpre po neodoljivom ličnom šarmu i duhovitosti ostao do kraja života, Aleksandar Popović, daroviti košarkaš iz one nezaboravne stare Zvezdine generacije, završio je studije orijentalne filologije kod Fehima Bajraktarevića, osnivača ove discipline na Beogradskom univerzitetu, da bi se 1954. godine preselio u Francusku, gde je nastavio usavršavanje u najprestižnijim orijentalističkim institucijama. Uključivši se u naučni rad jedne od najcenjenijih evropskih islamoloških škola, doktorirao je na Sorboni 1965. godine, posle čega je desetak godina blisko sarađivao sa velikim arabistom i islamologom Maksimom Rodinsonom. Od sedamdesetih godina prošlog veka, Popović počinje istraživački da se zanima za islam na Balkanu, da bi 1986. objavio kapitalnu studiju "Balkanski islam. Muslimani jugoistočne Evrope u postosmanskom periodu", na njegov maternji srpski jezik dosad neprevedenu. Tokom naredne tri decenije, rukovodeći naučnim projektima u čuvenom Nacionalnom centru za naučna istraživanja, predajući na većem broju univerziteta u Francuskoj i u svetu, neumorno putujući i terenski proučavajući razne aspekte islamske civilizacije, od istorije i književnosti, preko mistike, do magije, Aleksandar Popović je ostvario impozantno naučno delo i izveo više generacija danas uspešnih naučnih poslenika. Otišao je spokojno, uz zvuke omiljene Bahove muzike. On zaista može biti miran i zadovoljan, a nama u Srbiji tek predstoji da se upoznamo s njegovim delom i time mu odamo dužnu poštu.