Postavljena spomen ploča na kuću u kojoj je živela slavna spisateljica

U organizaciji Srpske kraljevske akademije naučnika i umetnika i šabačkog „Glasa Crkve“ u tom gradu je, u Ulici kralja Aleksandra, na kući u kojoj je od 1909. do 1912 godine živela naša slavna književnica Isidora Sekulić, postavljena je spomen ploča, rad akademika SKANU, Dragoljuba Drage Mirkovića, likovnog umetnika iz Bijeljine.

Ovo znamenje je, dan ranije, u Sabornoj crkvi u Šapcu, gde je rado boravila čuvena spisateljica da se Bogu moli, dok je bila u gradu na Savi, osveštao episkop šabački Lavrentije, inače redovni član Srpske kraljevske akademije naučnika i umetnika, čiji je akademik, kao jedina žena, bila Isidora.

- Postavili smo ovo lepo obeležje baš na dan kada je 1909. godine u naš grad stigla Isidora, čime je Šapcu dala veliku počast, i boravkom i stavarnjem u njemu, što mora da se zna za sva vremena – rekao je protođakon dr Ljubomir Ranković, glavni urednik „Glasa Crkve“, u društvu episkopa šabačkog Lavrentija, sveštenika akademika SKANU, Šapčana, poštovalaca Isidorinog života i dela.

- Objavili smo, nedavno, njena sabrana dela, u kojima su i dosad neobjavljeni rukopisi, a interesovanja za njih su takva kao da je omiljenja srpska spisateljka među nama živima.

Vladimir Mitrić, član SKANU, je u ime te institucije, i njenog predsednika Naučnog veća akademika profesora dr Mirka Kerkeza, inače zamenika direktora Kliničkog centra Srbije, rekao da se „Isidora svrstala u red onih književnika, koji su proslavili Vukovo reformisamno pismo, našu ćirilicu, na kojoj je napisala dela za sva vremena“.

- Isidora je osetila da je za Vuka jezik bio „krv naroda“, a ona je bila i ostala spisateljka, kojom će se ponositi i rod i otadžbina, ali i crkva, kojoj je bila posvećena kao prosvećeni vernik i ostavila nam u zavet kako da se oslobađamo primitivizma u interesu opšteg progresa Srbije i našeg naroda – rekao je Mitrić, jedan od inicijatora postavljanja znamenja čuvenoj Isidori.