POZORIŠNA KRITIKA: Kičma života

Problem dramatizacije "Romana o Londonu" je to što se unutrašnji tok pripovedanja glavnog junaka, Rjepnina, koji je alter-ego samog Crnjanskog, teško prenosi u dramsku radnju i još teže dobija scenski oblik. To je i mana dramatizacije romana (Ana Đorđević) koja je suptilna, bira intimne tonove, da bi se prikazala tuga izbeglištva, ali, zato, gubi dramsku sublimaciju, tačku u kojoj bi se susretala radnja, sudbine Rusa u egzilu, u Londonu. Što se rediteljskog postupka tiče, Ana Đorđević, sklona utišanim sredstvima, koja odražavaju stanje dramskog karaktera, u ovoj prdstavi nije koristila sve scenske planove, koji su joj bili na raspolaganju. Prečesto se, u neopravdanom prostranstvu scene, poverljivo sašaptavaju, ili diskutuju, samo dva lika, što ostavlja utisak dramske nedorečnosti.

Pročitajte još - Pozorišna kritika: "Da li su fašisti ljudi?"

U funkcionalnoj, mobilnoj scenografiji (Jasmina Holbus), koja je više naznaka, nego kompletni scenski prostor, najbolje se, sa drastično "montiranim" tekstom, nosio Milan Marković, u glavnoj ulozi kneza Rjepnina, Rusa koji žudi za onim što je ostavio u domovini. Njegov težak odnos sa Nađom, ženom koju voli (odlična Milica Zarić), u situaciji krajnje nemaštine, Marković je uspeo da odigra unutrašnjim sredstvima, i to više njihovim prikrivanjem, nego ispoljavanjem. Rezultat "čuvanja kičme života", moralne vertikale u emigraciji, košta Rjepnina i ljubavi, i života. Stalna rasprodaja patriotizma i političkih stavova se najbolje odrazila u očajanju dr Krilova (Branko Cvejić), koji se, uprkos izvesnosti Gulaga, vraća u Rusiju, "da crkne sa svojim narodom".

U ostalim ulogama, gospođa Panova (Ljubinka Klarić), Bjelajev (Milan Čučilović), Gardner (Srđan Dedić), Sorokin (Aleksandar Vučković) i gospođa Krilov (Ivana Nikolić), tačno su predstavili šaroliki svet u izgnanstvu, koji manipulacijom i društvenom kombinatorikom uspeva da udobno žive.

Pročitajte još - POZORIŠNA KRITIKA: Ko to kaže, ko to laže...

Za obeležavanje sto dvadeset pet godina od rođenja Crnjanskog, predstava "Roman o Londonu" (BDP, u koprodukciji sa "BeoArtom" i SO Krupanj) je bila više žovijalna društvena drama po motivima pomenutog romana, nego dostojna scenska verzija sjajnog romana.

Upravo zato što joj je "izmakao" osnovni dramski motiv - ljubav, koja je jedina moćna da održi svet, koji se odavno rastočio.