Beogradske priče: Titovi parkovi

Na Titovoj sahrani okupilo se najviše visokih državnih predstavnika u dotadašnjoj istoriji čovečanstva, a grad je bio u isto vreme i tužan i ponosan, kako su govorili ondašnji medijski izveštači.

Trend odavanja pošte tadašnjem maršalu Jugoslavije i „najvećem sinu svih naroda i narodnosti“ manifestovao se na različite načine, koji su do danas uglavnom zaboravljeni i na njih se setimo samo 4. maja, kada se obeležava godišnjica smrti nekadašeg lidera. Međutim, postoje još neka mesta koja su i sada, na neobičan način, spomen na druga Tita.

U vreme neposredno posle smrti jugoslovenskog lidera svuda po Jugoslaviji počeli su da niču parkovi sa 88 stabala za druga Tita. U Beogradu su već i zaboravljena mesta gde ih je sve bilo, jer su mnogi takvi parkovi bili lične inicijative mesnih zajednica, škola... Paralelno sa parkovima nicali su i ružičnjaci, sa isto toliko ruža...

Danas ostaje sećanje da je takav park nastao ispred Hale „Pionir“, kao i u novobeogradskom Bloku 19A. To su sada veliki parkovi sa drvećem koje je, posle 33 godine, dostiglo svoju punu visinu. Doduše, mlađi Beograđani nemaju nikavu ideju o tome ko je i zašto sadio ove drvorede.

Najupečatljiviji drvored posvećen doživotnom predsedniku SFRJ je onaj koji se nalazi između Vojnomedicinske akademije i Akademije bezbednosti. Kada se gleda iz vazduha, na tom mestu se jasno vidi ispisana reč Tito, krupnim, ćiriličnim slovima, obrazovanim od trodecenijskih stabala.